Ocieplenie ścian warstwą materiału termoizolacyjnego to już dziś wymuszony rzeczywistością standard. Wpływ na taki stan rzeczy mają głównie rosnące ceny energii. Ociepla się zatem nie tylko wszystkie nowo budowane obiekty, ale także istniejące, których ściany często są zawilgocone, a tynki elewacyjne w złym stanie technicznym.

BSO (Bezspoinowy System Ociepleń), czyli metoda lekka mokra jest jednym z najczęściej wybieranych działań, jakie inwestorzy podejmują, decydując się na termomodernizację budynku. Najogólniej rzecz ujmując, polega ona na obłożeniu ścian zewnętrznych warstwą styropianu (lub wełny mineralnej) i pokryciu jej ochronną i dekoracyjną warstwą tynku.

O ile podczas pracy z obiektami nowo-wznoszonymi lub takimi, które są w dobrym stanie technicznym nie ma żadnych problemów, to pojawiają się one, gdy budynek jest zawilgocony lub ma uszkodzoną elewację. Wówczas wykonanie ocieplenia w systemie BSO staje się problematyczne.

Wilgoć w ścianach zewnętrznych może pojawić się z różnych powodów, np. na skutek kapilarnego podciągania wody, nieblokowanej przez uszkodzone izolacje poziome ścian fundamentowych. Problem wilgoci dotyczyć może także ścian budynków nowych i prawidłowo zaizolowanych – wówczas najczęściej mamy do czynienia z wilgocią technologiczną, która kilka miesięcy po zakończeniu budowy znika.

Ocieplenia ścian w systemie BSO nie powinno wykonywać się na ścianach wilgotnych, gdyż materiały izolacyjne mogą poważnie utrudnić ich wysychanie. Jednym z najchętniej stosowanych materiałów izolacyjnych w systemie BSO jest styropian, jednak ma on bardzo małą przepuszczalność pary wodnej. Przed przystąpieniem do pracy trzeba więc definitywnie pozbyć się problemu wilgoci.

Elewacja w złym stanie technicznym

Problem wilgoci w ścianie nie jest jedynym, na jaki możemy trafić, przystępując do jej ocieplenia. Styropian i kolejne warstwy systemu BSO mocowane są do elewacji za pomocą zaprawy klejącej. Dobra zaprawa tak silnie wiąże styropian ze ścianą, że próba jego oderwania kończy się zniszczeniem styropianu. Co jednak zrobić, jeśli problemem nie jest przyczepność izolacji termicznej i kleju do tynku, lecz słaba przyczepność tego tynku do samej ściany?

Wówczas silny podmuch wiatru, a nawet ciężar samego docieplenia może spowodować oderwanie wykonanej warstwy od ściany, wraz ze starym tynkiem. W takim przypadku styropian po przyklejeniu do ściany dodatkowo mocuje się mechanicznie. Przez warstwę termoizolacyjną wierci się otwory w podłożu i montuje się kołki. Aby kołek spełnił swoje zadanie, musi być zakotwiony w ścianie na co najmniej 5 cm.

Bywa jednak, że stare, niestabilne tynki mają grubość, dochodzącą miejscami nawet do 5 cm! Jeśli płytę ociepleniową o grubości 10 cm zamocujemy dodatkowo kołkiem o długości 15 cm, to jej 5 cm znajdzie się w warstwie tynku, który nie trzyma się podłoża. Oczywiste jest, że kołkowanie w takich okolicznościach jest nieskuteczne. Zawsze można oczywiście stosować dłuższe łączniki, jednak to podnosi koszty prowadzonych prac.

Dodać należy także, że wiercenie otworów przez warstwę ocieplenia odbywa się na ślepo, co może w skrajnych przypadkach prowadzić do uszkodzenia instalacji. Szerokie główki kołków mocujących, jeśli nie są odpowiednio zamontowane, tworzą w warstwie styropianu 2-3 cm wgłębienia, w których gromadzi się większa ilość zaprawy stosowanej do wklejania siatki zbrojeniowej.

W miejscach tych dłużej utrzymuje się wilgoć, co w okresach zimowych może być widoczne na elewacji jako białe, zamarzające plamy, które latem zmieniają kolor na ciemny. Problemów, wynikających ze złego stanu technicznego podłoża oraz złego montażu kołków można uniknąć, stosując innowacyjne rozwiązania.

Firma Nov-Bud, która wykonuje docieplanie budynków od wielu lat, mierzyła się z podobnymi problemami wiele razy. Nie jesteś pewny odpowiedniego stanu technicznego elewacji Twojego domu? Postaw na Fachowców i zadzwoń już dzisiaj!